ต้นไม้สักต้น จะโตขึ้นมาต้องใช้เวลา
ดูแลรักษา ให้โตขึ้นมาอย่างสวยงาม
ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านมรสุมที่โหมแรง
ก็ยังยืนต้นแกร่ง ไม่ล้มแม้เจอเรื่องราวใดใด
ออกดอกออกผลให้กินจนอิ่ม
ขยายกิ่งก้าน ให้เป็นร่มเงา
แต่ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนคู่เรา สักวันจึงพังทลาย
ต้นไม้ต้นน้อยที่ยืนต้นโตจนสวยงาม
โดนแสงจากฟ้าผ่าลงมาตรงที่กลางหัวใจ
ไม่มีอีกแล้ว ร่มเงาที่เคยเอนอ่อนทอดกาย
หยัดยืนไม่ไหว ต้องตายลงไปต่อหน้าต่อตา
ความรักที่เคยใช้ช่วงเวลาที่ดีที่สุด
ในชีวิตฉันสร้างมันขึ้นมาอย่างมีความหมาย
ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านมรสุมก็มากมาย
แต่ยังคงก้าวไป เดินไปด้วยใจอย่างนี้
ดังต้นไม้ที่เริ่มจะโต ให้เป็นที่พัก ให้ฝากหัวใจ
แต่ไม่มีอะไรจะยั่งยืนคู่ใคร สักวันจึงพังทลาย
ความรักที่ฉันสร้างมันขึ้นมาจนสวยงาม
โดนแสงจากฟ้าผ่าลงมาตรงที่กลางหัวใจ
ไม่มีอีกแล้วความรักที่เคยมีอยู่ข้างกาย
ต้องสูญสลาย ต้องตายลงไปต่อหน้าต่อตา อีกครั้ง
ต้นไม้ต้นน้อยที่ยืนต้นโตจนสวยงาม
โดนแสงจากฟ้าผ่าลงมาตรงที่กลางหัวใจ
ไม่มีอีกแล้ว ร่มเงาที่เคยเอนอ่อนทอดกาย
หยัดยืนไม่ไหว ต้องตายลงไปต่อหน้าต่อตา
ต้นไม้ต้นน้อยที่ยืนต้นโตจนสวยงาม
โดนแสงจากฟ้าผ่าลงมาตรงที่กลางหัวใจ
ไม่มีอีกแล้วร่มเงาที่เคยเอนอ่อนทอดกาย
หยัดยืนไม่ไหว ต้องตายลงไปต่อหน้าต่อตา อีกครั้ง
