มองออกไปในความคุ้นเคย
ท้องฟ้าดูครึ้มมืดมัวไม่เคยจางไป
ไม่เคยมองเห็นสายลมที่อ่อนไหว
ไม่เคยมีดวงไฟสักดวงที่คอยส่องทาง
เจอหมอกควันจนชินสายตา
เหมือนโลกใบนี้ไม่เคยพบเจอตะวัน
มองไปทางไหนมืดมนและอ้างว้าง
ได้แต่เดินคนเดียวลำพังไม่มีจุดหมาย
แต่พอมีลำแสงหนึ่งที่ทอแสงมา
เมฆฝนบนฟ้าก็ดูคลี่คลายออกไป
เริ่มมีความรู้สึกที่เป็นด้านใหม่
ยังมีชีวิตอยู่ภายใต้แสงตะวัน
ดวงตะวันดวงเดียวที่มี
เติมไฟชีวิตและเติมพลังแรงใจ
คอยเติมความฝันให้มีวันสดใส
หากวันใดใจเราต้องทนกับความอ่อนล้า
แต่พอมีลำแสงหนึ่งที่ทอแสงมา
เมฆฝนบนฟ้าก็ดูคลี่คลายออกไป
เริ่มมีความรู้สึกที่เป็นด้านใหม่
ยังมีพรุ่งนี้ที่ยังมีหวังตะวันยังยืนยงอยู่บนฟ้า
คอยนำทางให้ชีวิตไม่มีอะไรที่หมดหวัง
จากวันนี้แต่พอมีลำแสงหนึ่ง
ที่ทอแสงมาเมฆฝนบนฟ้า
ก็ดูคลี่คลายออกไปเริ่มมีความรู้สึก
ที่เป็นด้านใหม่ยังมีพรุ่งนี้ที่ยังมีหวัง
เดินทางต่อไปด้วยความมั่นใจอีกครั้ง
