จากโลกที่สีชมพูสดใส
กลับกลายเป็นสีเทา ไปอย่างนั้น
ก็เพียงแค่เพราะเธอ ก้าวเดินไปจากฉัน
ก็เหมือนสีสัน ทุกอย่างหายไป
มัน จะติสท์อะไรหนักหนา
ก็เพียงแค่คนร่ำลา ทำมาจะเป็นจะตาย
ไม่ผิดหวัง ก็คงไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยหลง ไม่พบทางไป
เมื่อสีสันหายไป ก็คงต้องระบายสี
แต้มสีฟ้าให้ฟ้าดังเดิม
เติมสีแดง ให้หัวใจอีกสักที
มองโลกอย่างมีสี แสง เงา
ระบายสีเขียว ให้กับป่าเขา
ระบายสีขาว ให้ความเปลี่ยนผัน
ระบายสายรุ้งงาม เพื่อให้กับเธอนั้น
เป็นทางเดินเพื่อ ไปยังฟ้าไกล
มัน จะติสท์อะไรหนักหนา
ก็เพียงแค่คนร่ำลา ทำมาจะเป็นจะตาย
ไม่ผิดหวัง ก็คงไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยหลง ไม่พบทางไป
เมื่อสีสันหายไป ก็คงต้องระบายสี
แต้มสีฟ้าให้ฟ้าดังเดิม
เติมสีแดง ให้หัวใจอีกสักที
มองโลกอย่างมีสี แสง เงา
แม้เจ็บปวดเท่าไร
แต่ว่าฉัน ก็จะต้องผ่านมันให้ได้
ต้องขอบคุณที่เธอ อยู่ด้วยกันกับฉัน
มาจนในวันสุดท้าย แม้บางสิ่งนั้นจะเจือจาง
แต่บางอย่าง ไม่เคยที่จะหายไป
เหมือนภาพของเรา ที่งด งาม
ไม่ผิดหวัง ก็คงไม่เคยเข้าใจ
ไม่เคยหลง ไม่พบทางไป
เมื่อสีสันหายไป ก็คงต้องระบายสี
แต้มสีฟ้าให้ฟ้าดังเดิม
เติมสีแดง ให้หัวใจอีกสักที
มองโลกอย่างมีสี แสง เงา
แม้บางสิ่งนั้นจะเจือจาง
แต่บางอย่าง ไม่เคยที่จะหายไป
เหมือนภาพของเรา ที่งด งาม
