เดือนเพ็ญ สวยเย็น เห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากลา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าเฝ้าครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากมา กองไฟ สุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอ๋ยช่วยบอก ให้ลมช่วยเป่า สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป บอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย เดือนเพ็ญ สวยเย็น เห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากลา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ เดือนเพ็ญ สวยเย็น เห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากลา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ เดือนเพ็ญ สวยเย็น เห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยาม เมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากลา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์