ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว แผ่วพลิ้วปลิวลมรำเพยไหว
เจ้าผลัดถิ่นฐานมาแสนไกล
เจ้ามีผู้ใดประคองพา เมื่อลมโน้มกายเจ้าผ่าน
ทำนองสดับหวาน พรมพร่าง
มืดมิดหมอกสลัวมัวฟ้าสาง คละเคล้าขานขับกับตะวัน
คู่ขวัญพลัดตื่นนิทรา ลืมตาเพรียกหาคู่ขวัญ
ผีเสื้อดอกไม้กรายใกล้กัน คู่ขวัญของเจ้าเล่าอยู่ใด
ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว
หวนเอย หวนคืน หวนเงาร่มรื่น ในป่าใหญ่
หวนเถิด หวนไป หมู่ไผ่ใหญ่น้อยนั้นคอยวัน
ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว
ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว ขลุ่ยเอ๋ย ขลุ่ยผิว
Next
« Prev Post
« Prev Post
Previous
Next Post »
Next Post »