ยามเช้าเมฆโอบขุนเขา หมู่นกโบยบิน
บินร้องกล่อมพฤกไพรให้หลับฝันดี
กู่ร้องวอนเว้า โอ้เจ้านกเสรี
เปล่งเสียงดนตรีกล่อมคนทั้งโลก
ฮู ฮู
ยามเช้าฉันตื่นก็เหงาแต่เท้าต้องเดิน
ร่ำร้อง กู่ก้อง ในบทเพลงเสรี
เห็นนกอยากเป็นนก ติดปีกบินอย่างเสรี
มองหาออกย่ำไปค้นหาความจริง
ฮู ฮู
เสียงฉันกู่ร้องมาจากใจ
ออกเป็นเสียงดนตรีเสรี
เสียงฉันกู่ร้องมาจากใจ
ออกเป็นเสียงดนตรีเสรี
เพื่อใคร อือ ฮู ฮู
ยามนี้ไม่มีนกออกโผบิน
สิ้นเสียงนกเสรี ถูกจับขังไว้
ไม่มีเสียงดนตรี โอ้เจ้านกเสรีบินชนกรงจนตาย
ก่อนเจ้านกสิ้นใจ ปากมันพร่ำพูดไปฉันฝันถึงเสรี
ฮู ฮู
เสียงฉันกู่ร้องมาจากใจ
ออกเป็นเสียงดนตรีเสรี
เสียงฉันกู่ร้องมาจากใจ
ออกเป็นเสียงดนตรีเสรี
เพื่อเธอ อือ ฮู ฮู
ยา ฮือ ยา ฮือ ยัง ยัง อยาก
