อาจจะดูว่ามันนาน ผ่านมานานล่วงเลยไป
อาจจะดูว่าหัวใจ ของฉันมันชินและชา
ดูไม่เป็นทุกข์ เหมือนไม่เสียใจ
เหมือนคนไม่มีน้ำตา อาจจะดูว่าดีกว่า จากวันนั้น
อาจจะดูเหมือนแข็งแรง แกร่งกว่าวันที่เธอไป
อาจจะดูเหมือนลืมง่าย คล้ายๆ ไม่มีอะไร
มันไม่ใช่เลย มันไม่ใช่เลย
ยังไม่เคยลืมเลือนเธอไป ไม่ว่านานเท่าไหร่
เธอรู้ หรือเปล่า ว่ามันเจ็บปวดรวดร้าว
และทรมาน เมื่อรู้ว่าไม่มีใคร
เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า
ปวดร้าวเพียงใด เมื่อต้องคอยแต่คน
ที่ไม่มีวันกลับมา
เธอรู้ หรือเปล่า ว่ามันเจ็บปวดรวดร้าว
และทรมานเมื่อรู้ว่าไม่มีใคร
เธอรู้หรือเปล่า ความเหงากับความว่างเปล่า
ปวดร้าวเพียงใด เมื่อต้องคอยแต่คน
ที่ไม่มีวันกลับมา
เมื่อต้องคอยแต่คน ที่ไม่มีวันกลับมา
