เพียงได้ยินข่าว ใจก็เริ่มหวั่น
แต่ว่าฉัน ยังไม่มั่นใจ
ใครต่อใครบอก ยังเหมือนว่าโดนหลอก
ก็ไม่รู้ ฉันยังไม่แน่ใจ
เมื่อได้มาเห็นกับตา ฉันก็เริ่มอ่อนและล้า
น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ มันก็ไหลออกมา
คำว่าคิดถึง ที่เธอไม่มีโอกาสแม้จะได้ยินมัน
คำว่ารักและทุกๆ ถ้อยคำนั้นยังคงจุกอยู่ในใจฉัน
อึดอัดที่ฉันไม่พูดมันออกมา ในวันที่เธอยังอยู่
ขอให้เธอหลับ ให้เธอได้พักผ่อน
ให้ได้พบ ที่ที่เธอสุขใจ
เราไม่เคยจาก เธอยังคงอยู่
อยู่ในใจฉัน ไม่มีวันเปลี่ยนไป
เมื่อได้มาเห็นกับตา ฉันก็เริ่มอ่อนและล้า
น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ มันก็ไหลออกมา
คำว่าคิดถึง ที่เธอไม่มีโอกาสแม้จะได้ยินมัน
คำว่ารักและทุกๆ ถ้อยคำนั้นยังคงจุกอยู่ในใจฉัน
อึดอัดที่ฉันไม่พูดมันออกมา ในวันที่เธอยังอยู่
ฉันเสียใจ หากวันนั้นเคยทำไม่ดีไว้
อยากจะขอโทษ อยากให้หายโกรธ
ได้โปรดอภัยให้ฉัน ได้ไหม
คำว่าคิดถึง ที่เธอไม่มีโอกาสแม้จะได้ยินมัน
คำว่ารักและทุกๆ ถ้อยคำนั้นยังคงจุกอยู่ในใจฉัน
อึดอัดที่ฉันไม่พูดมันออกมา ในวันที่เธอยังอยู่
