สิ้นเสียงระเบิด ฟ้าพลันปกคลุมด้วยฝุ่นดำ
ควันปืนยังลอยอยู่รอบกาย สิ้นเสียงทุกอย่าง
โลกพลันก็กลายเป็นเงียบงัน ใครเป็นตายดีร้ายกันอย่างไร
โทนก็เป็นแค่ชายหนึ่งคนที่มีชีวิตธรรมดา
เหมือนใครคนอื่น เพียงต้องมาจับปืนหยัดยืน
และเป็นทหารประจำการ อยู่แสนไกล
หัวใจจากคน หนึ่งคนที่ไม่สูงไม่ใหญ่
ร้ายดีแค่ไหน อดทนไม่เคยเหนื่อยล้า
เขาทำด้วยใจเพื่ออะไรที่มันสำคัญกว่า
ชีวิตไม่คิดยอมให้ใครคนใดทำลาย
จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันไปด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
คนๆ นึงขอลองดูสักที
คืนหนึ่งคืนที่จันทร์หลับตา
ข้างบนขอบฟ้ามีเพียงดาว เป็นคืนมืดมน
โทนกับเพื่อนอับจนสับสน
ติดพันอยู่ท่ามกลางวงล้อม ที่ไม่มีทางหนี
ทุกคนเกิดมาต้องตาย ก็รู้กันอยู่
แล้วมีบ้างไหม ที่ใครเล่าจะอาสา
ทุกคนรอบกายโทนหยิบปืนขึ้นประทับบนบ่า
ในคืนนี้ เป็นตายคงต้องตามแต่ดวงชะตา
จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันไปด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนี
เลือดเนื้อทุกหยด ทดแทนกลับคืนคุณให้แผ่นดิน
ยินดีเอาชีวิตเป็นชาติพลี สิ้นเสียงระเบิด
เหลือไว้เป็นนิรันดร์ คนเราตายเป็นตายขอทำในสิ่งดี
ผืนแผ่นดินที่เคยงดงาม ก็คิดถึงวันนั้น
ไม่รู้ว่าอยู่หนใด ซักวันนึงจะคืนย้อนมา
ยังฝันถึงวันนั้น ยังหวังภายในใจ
สายลมยังโบกโบยพัดมา หยดน้ำตาที่ไหล
จะลบจนเลือนหายไป ผืนแผ่นดินที่เคยรักกัน
ยังคิดถึงวันนั้น ยังเฝ้ารอเรื่อยไป
จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันไปด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนี
เลือดเนื้อทุกหยด ทดแทนกลับคืนคุณให้แผ่นดิน
ยินดีเอาชีวิตเป็นชาติพลี สิ้นเสียงระเบิด
เหลือไว้เป็นนิรันดร์ คนเราตายเป็นตายขอทำในสิ่งดี
