ผ่านวันที่เคยหนักมาด้วยกัน เพียงมองตาเข้าใจ
หากใครล้มแล้วคนหนึ่งคอยฉุดดึงยืนขึ้นใหม่
จุดหมายของเราฝ่าฟันเข้าไปไม่เคยหยุดยั้ง
แต่วันนี้เราห่างกันแสนไกลจนสุดขอบฟ้า เพื่อนเอย
ไม่มีเหมือนเคยขาดคนเข้าใจเดินไปเพียงผู้เดียว
หากหกล้มแล้วไม่มีสิ่งใดจะยึดเหนี่ยว เจ็บเพียงผู้เดียวไม่มีผู้ใดคอยปลอบใจ
ทางนี้ยังแสนยาวไกล
จุดหมายหางไกลไม่กลัว
แม้วันคืนจะยืนเดียวดาย
รับรู้ในใจอย่ายอมพ่ายแพ้