อยากกลับสู่ความฝัน ไม่รับรู้เรื่องที่เกิด
ก่อเกิดจากใจฉันที่มันหวังเกินไป
งมงายจนลืมคิดว่าฉันเผลอให้เท่าไหร่
หมดไปเลยทั้งใจ ไม่เหลือเผื่อใครบ้างเลย
* อยากหลับอยากลืมเสีย ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
ดึกดื่นก็อ่อนไหวไม่อยากใช้อารมณ์
มีเธอในความคิด ยากเสียแล้วที่จะข่ม
ข่มตานอนทุกคืนแต่ต้องฝืนทำใจไม่ไหว
* ก็นอนไม่ค่อยหลับ ภาพเธอทำให้ตื่น
เมื่อตอนเธอให้คืน หัวใจที่เคยฝากไว้
เพื่อไปมีคนใหม่ ฉันยืนมองเธออยู่
แล้วมันเลยหดหู่ เห็นเธอไปกับเขา
ติดตามมาเหมือนเงา ไม่ยอมหายไป
Next
« Prev Post
« Prev Post
Previous
Next Post »
Next Post »