ฉันใช้ชีวิตอยู่บนทางเดินมืดมน อยู่บนโลกที่เหมือนมีแต่ตอนกลางคืน
ล่องลอยอยู่ไปวันวัน ไม่มีจุดหมายในฝัน
เนิ่นนานเท่าไร ผ่านไปเช่นนั้น ก่อนที่ฉนจะพบเธอ เธอคนนี้
เธอคือดวงอาทิตย์เที่ยงคืน ส่องผ่านมาทำลายความมืดมิด
ให้ไฟส่องทาง นำฉันเดินไปสู่ความหวัง
เธอคือดวงอาทิตย์ของใจ ที่ให้พลังฉันกล้าเปลี่ยนเส้นทาง
รู้ดีในใจ ชีวิตมีความหมาย ก็เพราะเธอ
ไม่เห็นอะไรบอกเลยว่าฉันคู่ควร แต่วันนี้ก็มีเธอจับมือของฉัน
จากความเหน็บหนาวเคว้งคว้าง เปลี่ยนเป็นอุ่นใจอย่างฝัน
โลกใบเดิมเดิม เปลี่ยนไปเช่นนั้น ตั้งแต่ฉันได้พบเธอ เธอคนนี้
ถ้าเส้นทางนี้ไม่มีตะวันส่อง
ก็ยังไม่รู้จะเป็นยังไง อาจหลงทางไปแสนไกล อีกนาน...
