อยู่ดีๆไม่ว่าดี ไปรักคนมีเจ้าของ
บอกกับใจก็แค่จะลอง ว่ารักมันเป็นอย่างไร
อยู่คนเดียวไม่ว่าดี ชีวิตมันคงง่ายไป
หากต้องช้ำคงไม่เท่าไหร่ จึงปล่อยใจให้ไปรักเธอ
แล้วก็เจอดี กับในวันนี้ที่เธอทำ
เธอพูดให้จำว่าไม่รักเรา นอกจากเขาคือเธอไม่รักใคร
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันตำ ไปรักเธอให้ปวดใจ
ไม่รู้ทำไมทั้งรู้ว่าใจ อาจเจ็บแต่ยังจะทำ
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันแทง เจอหัวใจเธอทิ่มตำ
ต้องช้ำต้องเจ็บ ก็ใครเล่าทำ สมน้ำหน้าตัวเอง
เจ็บก็ดีแต่นี้ไป จำไว้ให้เป็นบทเรียน
อย่าแกว่งเท้าไปเล่นกับเสี้ยน ถูกตำจะต้องช้ำใน
เจ็บด้วยคำไม่รักกัน เจ็บลึกเข้าไปสุดใจ
ผิดที่เรามันคิดน้อยไป ประมาทใจที่ไปรักเธอ
แล้วก็เจอดี กับในวันนี้ที่เธอทำ
เธอพูดให้จำว่าไม่รักเรา นอกจากเขาคือเธอไม่รักใคร
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันตำ ไปรักเธอให้ปวดใจ
ไม่รู้ทำไมทั้งรู้ว่าใจ อาจเจ็บแต่ยังจะทำ
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันแทง เจอหัวใจเธอทิ่มตำ
ต้องช้ำต้องเจ็บ ก็ใครเล่าทำ สมน้ำหน้าตัวเอง
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันตำ ไปรักเธอให้ปวดใจ
ไม่รู้ทำไมทั้งรู้ว่าใจ อาจเจ็บแต่ยังจะทำ
แกว่งเท้าให้เสี้ยนมันแทง เจอหัวใจเธอทิ่มตำ
ต้องช้ำต้องเจ็บ ก็ใครเล่าทำ สมน้ำหน้าตัวเอง
