จะเจ็บเพียงใดเราก็แค่คน
ไม่ต้องมามองไม่ต้องสนใจ
ก็จบกันไปคงไม่ต้องทน
ถ้ามันไม่ดี ก็ทิ้งไปซะ
มันไม่เคยมีใครเข้าใจ
มันไม่เคยมีใครเห็นในสิ่งนั้น
แต่ฉันจะทำมันต่อไป
ตอกย้ำความทรมาน
ให้ฉันต้องจมกับความเดียวดายเหมือนเก่า
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานอย่างซากที่ไร้วิญญาณ
จะเจ็บจะจำคำที่ทิ่มแทง
ย่ำยีประณาม ทำให้เสียใจ
ถ้าอยากจะไปคงไม่โทษใคร
เส้นทางของฉัน ฉันเป็นฉัน
มันไม่เคยมีใครเข้าใจ
มันไม่เคยมีใครเห็นในสิ่งนั้น
แต่ฉันจะทำมันต่อไป
ตอกย้ำความทรมาน
ให้ฉันต้องจมกับความเดียวดายในวันเก่า
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานและทนเจ็บซ้ำเดิม
ทรมาน
ให้ฉันต้องจมกับความเดียวดายเหมือนเก่า
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานอย่างซากที่ไร้วิญญาณ
อยู่กับความจริงช่างหนาวสั่น
เหมือนเสดเดนมันไม่เหลือใคร
ทั้งชีวิตฉันจะเริ่มใหม่
ไม่ต้องการใครมาสนใจ
ตอกและย้ำซ้ำให้ฉันเจ็บ
หวังสักวันใครจะเข้าใจ
ฉันจะยอมทนจะก้าวใหม่
แม้ทางที่ฉันเดินต่อไปจะ
ทรมาน
ให้ฉันต้องจมกับความเดียวดายในวันเก่า
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานและทนเจ็บซ้ำเดิม
ทรมาน
ให้ฉันต้องจมกับความเดียวดายเหมือนเก่า
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานอย่างซากที่ไร้วิญญาณ
ทรมาน แสนนาน ทรมาน ทรมาน
กอดเอาไว้มานาน
ทรมานอย่างซากที่ไร้วิญญาณ
ทรมาน
