หากผิดหวังฉันจะไป ไม่สมหวังฉันจะไป ได้ดั่งใจถึงจะอยู่
ครึ่งทางนักที่เฝ้าดู ผ่านมาแล้วเป็นดั่งครู ได้เรียนรู้ในใจคน
แต่ฉัน ยังไม่เข้าใจ ว่าทำไม ฉันจึงต้องทน
เจ็บปวดช้ำ ระกำจน ดั่งเมฆฝน ซัดกระหน่ำ
หากว่าฉันคิดอย่างนี้ แต่ว่าเธอคิดอย่างนั้น อีกกี่วันถึงจะเข้าใจ
ครึ่งทางไหมที่ผ่านมา ครึ่งทางไหมเธอเข้ามา ครึ่งทางหนาฉันจะเข้าไป
แค่เท่านั้น อย่าที่เห็น เธอทำเป็น เธอทำได้
เธอก็รู้ ไม่มีใคร อยู่ในใจ นอกจากเธอ
โปรดฟังฉัน เรื่องวันนั้น กับคนนั้น มันเข้าใจได้
ที่เธอคิด มันทำร้าย อกข้างซ้าย ของฉัน (มันเกินทน)
โปรดฟังฉัน เรื่องวันนั้น กับคนนั้น มันเข้าใจได้
ที่เธอคิด มันทำร้าย อกข้างซ้าย ของฉัน (มันเกินทน)
ผ่านไปแล้วให้ผ่านไป ดั่งสายน้ำที่มันไหล ดิ่งลงไปไม่ไหลคืนกลับ
ให้ระยับวับแวววาว ดั่งดวงดาวบนฟากฟ้า เธอกลับมาเป็นดั่งคนเก่า
แค่เท่านั้น อย่าที่เห็น เธอทำเป็น เธอทำได้
เธอก็รู้ ไม่มีใคร อยู่ในใจ นอกจากเธอ
โปรดฟังฉัน เรื่องวันนั้น กับคนนั้น มันเข้าใจได้
ที่เธอคิด มันทำร้าย อกข้างซ้าย ของฉัน (มันเกินทน)
โปรดฟังฉัน เรื่องวันนั้น กับคนนั้น มันเข้าใจได้
ที่เธอคิด มันทำร้าย อกข้างซ้าย ของฉัน (มันเกินทน)
เกินจะทน มันเกินทน เจ็บเกินทน
เจ็บเกินทน เจ็บเกินทน
Next
« Prev Post
« Prev Post
Previous
Next Post »
Next Post »