ในความเป็นจริงชีวิตคนเราต้องก้าวไป บนทางยาวไกลที่ใครต้องเดินต้องผ่าน
จงไปต่อไปเพื่อวันพรุ่งนี้ลืมวันวาน ที่ปวดร้าว ที่เจ็บช้ำ
มีเธอคนเดียวที่ทำให้ใจนายไหวหวั่น อยู่มานานวันเธอปันใจให้ใครคนอื่น
ทางออกสุดท้ายทั้งๆที่นายทนกล้ำกลืน ไม่อยากทนฝืน ฝืนใจเก็บเอาไว้
* เจ็บใจก็ร้องให้ออกมา หากน้ำตามันช่วยให้บรรเทา
ปล่อยให้เธอไป ไปกับใครเขา ให้นายรู้ว่ายังมีเราเป็นเพื่อนนาย
ลืมวันเวลาที่เธอทำดีให้ เก็บความจริงใจเอาไว้ให้ใครดีกว่า
แค่คนๆเดียวที่ทำให้เสียน้ำตา เรื่องที่แล้วมา อย่าไปจำเอาไว้
( * )
ที่เธอทำก็ช้ำเจียนตาย อย่าทำลายทำร้ายตัวเองนักเลย
( * , * , * )
