คือนี้ ฉันเฝ้ามองตัวเองช้ำๆ
เพื่อจะตอกย้ำ ว่าฉันต้องเตรียมทำใจ
ก็เธอไปแล้ว ไม่มีไม่เหลือใคร
ฝากเอาไว้แค่ความว่างเปล่าเดียวดาย
ความเหงา เข้ามาเกาะกุมในใจช้าๆ
ไม่อาจไขว่และคว้า ให้รักคืนมาดังเดิม
ภาพเงาความหลัง มันย้ำมันซ้ำเติม
ภาพเดิมๆ ของเรา มันคอยหลอกหลอน
ฉันจะผ่านค่ำคืนที่มันโหดร้าย
ที่เดียวดายคืนนี้ไปได้อย่างไร
รัตติกาล นานทรมานเหลือเกิน
รัตติกาล เดินช้า เหลือเกินคืนนี้
ทุกนาที ที่เคลื่อนผ่านมันนานเกินทนไหว
เจ็บปวดในใจ เมื่อเธอไปไกลจากฉัน
ความเหงา เข้ามาเกาะกุมในใจช้าๆ
ไม่อาจไขว่และคว้า ให้รักคืนมาดังเดิม
ภาพเงาความหลัง มันย้ำมันซ้ำเติม
ภาพเดิมๆ ของเรา มันคอยหลอกหลอน
ฉันจะผ่านค่ำคืนที่มันโหดร้าย
ที่เดียวดายคืนนี้ไปได้อย่างไร
รัตติกาล นานทรมานเหลือเกิน
รัตติกาล เดินช้า เหลือเกินคืนนี้
ทุกนาที ที่เคลื่อนผ่านมันนานเกินทนไหว
เจ็บปวดในใจ เมื่อเธอไปไกลจากฉัน
Next
« Prev Post
« Prev Post
Previous
Next Post »
Next Post »