รอยเล็บเหน็บเนื้อ เจ็บปวดเหลือใจ แค้นใดกันเจ้า
หยิกเอา หยิกเอา เฝ้าแต่แสนงอนอ่อนใจ
ตั้งหน้าหยิกย้ำ ช้ำไปหมดแล้ว เป็นแนวน้อยใหญ่
เคืองพี่เรื่องไร ไฉนเมินหน้า
รอยรักฝากรส หมดจดมิจาง
น้องนางเคยให้ พี่วอนอ่อนใจ
เหตุใดน้องจึงปึ่งชา
เคลือบแคลงแสร้งเส เกเรอีกหรือ
ดึงดื้อสัญญา ก็ไหนเคยว่าไม่ขืนขัดใจ
พี่หรือถนอมจะหอมสักครั้ง ก็ยังวอนเจ้า
จูบเพียงแผ่วเบา กลัวน้องหมองไหม้
จะเกาะจะกุม นุ่มเนื้อเพียงเฉียดละเมียดละไม
แง่งอนอันใด ขวัญใจจึงหน้างอ
รอยเล็บเหน็บรัก ติดปักฝังแนวเหมือนรอยแมวข่วน
พี่ครางพี่ครวญ แต่นวลน้องยังไม่พอ
หยิกไปให้สมอารมณ์ขุ่นหมอง มิต้องรั้งรอ
ถ้าน้องเพียงพอ พี่ขอจูบคืน
พี่หรือถนอมจะหอมสักครั้ง ก็ยังวอนเจ้า
จูบเพียงแผ่วเบา กลัวน้องหมองไหม้
จะเกาะจะกุม นุ่มเนื้อเพียงเฉียดละเมียดละไม
แง่งอนอันใด ขวัญใจจึงหน้างอ
รอยเล็บเหน็บรัก ติดปักฝังแนวเหมือนรอยแมวข่วน
พี่ครางพี่ครวญ แต่นวลน้องยังไม่พอ
หยิกไปให้สมอารมณ์ขุ่นหมอง มิต้องรั้งรอ
ถ้าน้องเพียงพอ พี่ขอจูบคืน
