กะอยู่แล้ว ว่าสักวันก็ต้องเดิน มาถึงจุดจุดนี้
แม้อยากกุมมือต่อไป ให้เนิ่นนาน
อย่างที่ใจเคยฝันไฝ่ สักแค่ไหนก็ตาม
แต่ความพยายามไม่มีความหมาย
เมื่อสถานีสุดท้ายของเราห่างไกลกันแล้ว
จบแล้ว ต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอย
ที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว จะรักกันเท่าไร
แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
เป็นธรรมดา คนที่จุดหมายอยู่ทางขวา
ต้องเดินแยกทาง กับคนที่ไปทางซ้าย
แม้อยากกุมมือต่อไป ให้เนิ่นนาน
อย่างที่ใจเคยฝันไฝ่ แค่ไหนก็ไม่ได้
เพราะความพยายามไม่มีความหมาย
เมื่อสถานีสุดท้ายของเราห่างไกลกันแล้ว
จบแล้ว ต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอย
ที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว จะรักกันเท่าไร
แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
แยกกันกลับ แยกกันกลับ แยกกัน
จบแล้ว ต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอย
ที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว จะรักกันเท่าไร
แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกัน
จบแล้ว ต้องจบแล้ว จะยื้อนานแค่ไหน
แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอย
ที่จบแล้ว สิ้นสุดแล้ว จะรักกันเท่าไร
แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
แยกกันกลับ จะรักกันเท่าไหร่
แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
ต่อให้รักสักแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็ต้องแยกกันกลับ
จะรักสักแค่ไหน แต่สุดท้ายเราก็ต้อง แยกกัน
