ใครต่อใคร ต่างก็พร่ำบอก ก็พูดกันไป
ว่าเวลาจะคอยเยียวยาให้ทุกอย่าง
เธอกับฉัน บอกว่ารักกัน ถึงแม้ว่ามันค้างคา
แต่เวลาคงคอยเยียวยาให้เรา
จนถึงวันที่เธอจากไป เดินลับไปไกลสุดตา
ก็ไม่เห็นว่าเวลา จะมาฉุดรั้งเธอเอาไว้
เวลาเป็นแค่คำปลอบ เวลาเป็นแค่คำหลอก
มีแต่เข็มหมุนวนเรื่อยไป เวลาไม่เคยรู้หรอก
ยิ่งนานยิ่งตอกย้ำหัวใจ ยิ่งช้ำ ยิ่งทรมาน
เจ็บมันจำ และยังฝังใจ ได้เพียงคอยปลอบใจ
ว่าเวลาจะทำให้เราลืมทุกอย่าง
แต่ผ่านมานาน ก็ไม่ลบเลือน
กับภาพเดิม ๆ ที่ยังคงจะคอยตามมาหรอกหลอน
เป็นภาพวันที่ เธอจากไป เดินลับไปไกล
จนสุดตา ก็ไม่เห็นว่าเวลา จะมาฉุดรั้งเธอเอาไว้
เวลาเป็นแค่คำปลอบ เวลาเป็นแค่คำหลอก
มีแต่เข็มหมุนวนเรื่อยไป เวลาไม่เคยรู้หรอก
ยิ่งนานยิ่งตอกย้ำหัวใจ ยิ่งช้ำ ยิ่งทรมาน
คอยนับวันนับคืนให้หมุนผ่าน
แต่วันเวลา ยิ่งเดินยิ่งช้า ลงกว่าเดิม
เวลาเป็นแค่คำปลอบ เวลาเป็นแค่คำหลอก
มีแต่เข็มหมุนวนเรื่อยไป เวลาไม่เคยรู้หรอก
ยิ่งนานยิ่งตอกย้ำหัวใจ ยิ่งช้ำ ยิ่งทรมาน
เวลาเป็นแค่คำปลอบ เวลาเป็นแค่คำหลอก
มีแต่เข็มหมุนวนเรื่อยไป เวลาไม่เคยรู้หรอก
ยิ่งนานยิ่งตอกย้ำหัวใจ ยิ่งช้ำ ยิ่งทรมาน
