ครั้งหนึ่งหน้าท้าวสุรนารี
เคยได้มีหนุ่มสาวคู่เคียงสาบาน
ต่างว่าจะรัก ไม่เปลี่ยนแปรชั่วกาล
หากใครผิดคำสาบาน ให้มีอันเป็นไป
พ้นผ่านครั้งนั้นไม่นานต่อมา
โอ้อนิจจาฝ่ายสาวก็แปรผันใจ
กลับมอบความรัก ให้กับชายอื่นไป
หนุ่มหนึ่งเขาตรอมใจ ชอกช้ำมาหาย่าโม
หนุ่มคนนั้นก็คือฉันนี่เอง
อยากจะตะเบ็ง เปล่งเสียงร้องไห้โฮ
มาถอนสาบานต่อหน้าย่าโม
ด้วยใจสุดช้ำเซโซ เหมือนคนจวนสิ้นใจ
ย่าโปรดยกโทษให้เธอไปดี
อย่าให้มีขื่นขมระทมอันใด
ลูกสุดแสนรัก อยากให้เธอสุขใจ
ย่าโกรธแค้นเคืองใด ลูกขอรับไว้ผู้เดียว
ย่าโปรดยกโทษให้เธอไปดี
อย่าให้มีขื่นขมระทมอันใด
ลูกสุดแสนรัก อยากให้เธอสุขใจ
ย่าโกรธแค้นเคืองใด ลูกขอรับไว้ผู้เดียว
