นัดทุกครั้งไป อย่างนี้ทุกครั้งไป
จะมีวันไหน ที่ฉันไม่ต้องรอเธออีก
นั่งซะจนเบื่อ จากเช้าไปยันบ่าย
คนรอบ ๆ กาย แยกย้ายหายไปไหน
โต๊ะมุมในสุด ซ้ายมือตรงที่เก่า
เงียบเหงา เฝ้ารอเธอย่างกราย
44 นาทีผ่านไป 64 นาทีผ่านไป
จะมองอย่างไรก็ไร้วี่แวว
สุดแล้ว ฉันจะไม่รออีก รักเธอเท่าใด
แต่ฉันคงต้องขอบาย เบื่อรอ ฉันเบื่อรอ
จะหนีให้ไกล หนีไปซะที
จะอีกนานไหม ต้องรออีกนานเทท่าไหร
ก็นัดกันไว้ แต่เธอนั้นมุดอยู่ที่ใด
นั่งเหมือนเป็นหุ่น หายใจทิ้งเรื่อยไป
จะทนทำไม เมื่อเธอไม่เคยจะสน
กาแฟก็เริ่มจืด น้ำแข็งก็เริ่มกร่อย
เลื่อนลอย เฝ้าคอยเธอย่างกราย
74 นาทีผ่านไป 84 นาทีผ่านไป
จะมองยังไงก็ไร้วี่แวว
สุดแล้ว ฉันจะไม่รออีก รักเธอเท่าใด
ก็เกินจะทนไหว เบื่อรอ ฉันเบื่อรอ
จะหนีให้ไกล จะได้ไม่ต้องมารออีก
สุดแล้ว ฉันจะไม่รออีก รักเธอเท่าใด
ก็เกินจะทนไหว เบื่อรอ ฉันเบื่อรอ
จะหนีให้ไกล
สุดแล้ว ฉันจะไม่รออีก รักเธอเท่าใด
ก็เกินจะทนไหว เบื่อรอ ฉันเบื่อรอ
จะหนีให้ไกล จะได้ไม่ต้องมารออีก
95 นาทีผ่านไป 115 นาทีผ่านไป
215 นาทีผ่านไป ได้แต่มองนาฬิกา
อยากจะบ้า อยากจะบ้า
