โอ้ผู้สาวเจ้าเอย เจ้าเป็นดังดอกไม้
กลิ่นเจ้าหอมจับใจ ช่างล้วนชวนหมู่ภมร
แตกหากครั้นเหี่ยวเฉา ฝูงผึ้งก็บินจร
พาหัวใจสั่นคลอน ถูกปล่อยให้โรยรา
เด็ดดอกไม้ดอกงาม ปักแจกันเก็บไว้
แต่จะเหลือเผื่อใคร ให้เห็นเป็นสุขสายตา
หลอกดอกหญ้าดอกฟาง หลงทางด้วยเงินตรา
รอวิมานผ่านมา ลงท้ายก็เพียงแต่ควัน
ขอเพียงหยุด โหยหาเครื่องคลาย
เพียงเด็ดดอกไม้ มาโยนทิ้งกัน
อย่าเด็ดทิ้งเลยดอกไม้ เพื่อลมหายใจของโลกนี้
เก็บดอกไม้งามเหล่านี้ไว้เติมฝัน
หากมองหญิงเป็นดอกไม้
ก็ควรถนอมเธอให้นาน นาน
เก็บดอกบาน บานไว้ให้โลกชม
ขอเพียงหยุด โหยหาเครื่องคลาย
เพียงเด็ดดอกไม้ มาโยนทิ้งกัน
อย่าเด็ดทิ้งเลยดอกไม้ เพื่อลมหายใจของโลกนี้
เก็บดอกไม้งามเหล่านี้ไว้เติมฝัน
หากมองหญิงเป็นดอกไม้
ก็ควรถนอมเธอให้นาน นาน
เก็บดอกบาน บานไว้ให้โลกชม
อย่าเด็ดทิ้งเลยดอกไม้ เพื่อลมหายใจของโลกนี้
เก็บดอกไม้งามเหล่านี้ไว้เติมฝัน
หากมองหญิงเป็นดอกไม้
ก็ควรถนอมเธอให้นาน นาน
เก็บดอกบาน บานไว้ให้โลกชม
