พื้นพสุธาสนั่นดังแยกแผ่นดินทุกสิ่งมลาย
ทุกอย่างสูญหายแค่เพียงพริบตา
ฟ้าฝนทะเลเข้ากวาดกลืนทุกอย่างคืน
ไม่เคยปราณีไม่มีได้หวนคืนกลับมา
ทุกวินาทีตัวอย่างมีให้จดจำย้ำเตือนตัวเอง
เวลาที่เหลือมีกันเท่าไรทุกวินาทีที่ผ่านพ้น
มีกี่คนต้องกลับคืนไปไม่มีผู้ใดต้านทานได้
เวลาที่มีอยู่ของทุกวันแค่ทำมันเหมือนวันสุดท้าย
ชีวิตที่มีอยู่เหลือเท่าไรใช้มันไปให้มีความหมาย
นับนิ้วตัวเองที่ผ่านมาและผ่านไปได้ทำอะไร
ก่อนคำว่าสายจะมาทักทายพื้นโลกมันเตือน
พื้นหญ้าสะเทือนย้ำความเป็นจริงทุกสิ่งในใจ
ความดีใช่ไหมที่มีค่า
เวลาที่มีอยู่ของทุกวันแค่ทำมันเหมือนวันสุดท้าย
ชีวิตที่มีอยู่เหลือเท่าไร ใช้มันไปให้มีความหมาย
เวลาที่มีอยู่ของทุกวันแค่ทำมันเหมือนวันสุดท้าย
ชีวิตที่มีอยู่เหลือเท่าไรใช้มันไปให้มีความหมาย
เวลาที่มีอยู่ของทุกวันแค่ทำมันเหมือนวันสุดท้าย
ชีวิตที่มีอยู่เหลือเท่าไรใช้มันไปให้มีความหมาย
