อาจจะเป็นทุกข์ อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้ม ให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรน
หมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธออย่างนี้
ก็ไม่เคยคิด อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
ก็ไม่เคยคิด อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู
