สิ่งที่ยาวนาน ยิ่งกว่าสิ่งไหน
นั่นก็คือใจที่ฉันให้เธอ
แต่สิ่งที่ยืนยงมั่นคงเสมอ
ก็คือเธอกับความเฉยชา
อ่อนใจกับความเลื่อนลอย
กับความรอคอย จนเหนื่อยจนล้า
บัดนี้ มันเกินเวลา
จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำที่อยากจะพูดไป
อยากจะย้ำชัดชัด ครั้งสุดท้าย รักเธอ
อยากจะใจเย็น มากกว่าวันนี้
อยากเป็นคนดี ทนได้นานนาน
แต่จะรอเธอ เพื่อเจอวันนั้น
จะต้องรออีกนานเท่าไหร่
เมื่อเธอไม่เคยเข้าใจ ว่าการรอคอย
มันเหนื่อยเพียงไหน อย่างนี้คงรอเรื่อยไป
จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
จากกันฉันอาจต้องเสียใจ
แต่วันนี้ฉันขอยอมตัดใจ จากเธอ
หากว่าความจริงเธอไม่มีใจ
ก็ไม่น่าคิดนานขนาดนั้น
เจ็บที่จริงใจให้อยู่นาน
แต่เหมือนไม่มีความหมาย
จบแล้ว รักนั้นที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำที่อาจจะฝืนใจ
แต่วันนี้ต้องพูดมันออกไป ลาก่อน
