ฉันยอม ให้เธอมานานเหลือเกิน
ฉันต้องเดิน ผ่านความรู้สึกที่ทุกทน
มืดมน ในความเป็นจริงที่มันไม่ใช่ ของฉัน
เวลา หยดหยาดน้ำล่วงเลยไป
แต่หัวใจ ยังคงตอกย้ำอยู่ไม่ห่าง
รักเธอ แม้รู้ว่ามันไม่ใช่ มันไม่ได้ก็รู้ว่ามันไม่ง่าย
ในความเป็นจริง ฉันถูกทิ้งไม่เหลือใคร
ต้องเดินต่อไป ทั้งที่ฉันต้องฝืนทนอยู่ตัวคนเดียว
สุดท้ายคือฉัน ที่ไม่มีใครแลเหลียว
เธอคนเดียว ที่ทำร้ายฉัน
ถามเธอ ว่าฉันนั้นคิดอะไร ฉันถามไป
ฉันไม่ได้หวังคำตอบจากเธอ
เพราะรู้ ว่าเธอคงไม่ทำคนอย่างฉัน ใช่ไหม
ในความเป็นจริง ฉันถูกทิ้งไม่เหลือใคร
ต้องเดินต่อไป ทั้งที่ฉันต้องฝืนทนอยู่ตัวคนเดียว
สุดท้ายคือฉัน ที่ไม่มีใครแลเหลียว
เธอคนเดียว ที่ทำร้ายฉัน
ในความเป็นจริง ฉันถูกทิ้งไม่เหลือใคร
ต้องเดินต่อไป ทั้งที่ฉันต้องฝืนทนอยู่ตัวคนเดียว
สุดท้ายคือฉัน ที่ไม่มีใครแลเหลียว
เธอคนเดียว ที่ทำร้ายฉัน
