ใครมาเป็นอย่างฉัน ก็คงมีวันท้อแท้ในใจ
เหนื่อยล้า เพราะฉันรักเธอมากไป
เอาใจเธอใกล้ชิดดูแล เธอไม่แคร์กลับมองข้ามไป
ฉันก็อยากเติมใจทั้งใจ แต่เติมอย่างไรไม่เต็มหัวใจเธอ
* เหตุใด เติมใจเธอไม่เคยเต็ม เติมใจเธอไม่เคยพอ
รอเธอจนฉันแทบทนไม่ได้
เหตุใด เติมใจเธอไม่เคยเต็ม เอาใจเธอไม่เคยพอ
ถึงฉันท้อ ฉันจะรอต่อไป
คอยมองดูหยดน้ำ หยดลงลำธารชุ่มชื่นในใจ
เมื่อใดความรักจะเป็นเหมือนกัน
แต่ละหยดฉันรดมานาน
ไม่มีวันจะเต็มพื้นทราย
แม้จะหยดลงไปเท่าใด
ก็คงซึมไปแห้งแล้งเหลือเกิน
(*)
รู้ทั้งรู้ ว่าถึงทำไป ทุ่มเทอย่างไร ก็ยังไม่พอ
เพราะว่ารักฉันถึงยังรอ คงมีสักกวัน
(*)
ฉันก็ขอที่จะเติมต่อไป
