หัวใจมันลอยไปตั้งนาน กลับบ้านไม่ถูก
หัวใจมันจวนจะพิการ ยิ่งนานยิ่งเพี้ยน
ยากินก็จำผิด มาใช้ทา ยาทาก็จำผิด มาใช้กิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
ได้ยินแค่เพียงคำร่ำลา เดินขาแทบขวิด
ถ้อยคำพอฟัง เธอแล้วซึม แทบลืมญาติมิตร
ยามกินก็จำผิด ไปเข้านอน
ยามนอนก็จำผิด ไปนั่งกิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
ยามกินก็จำผิด ไปเข้านอน
ยามนอนก็จำผิด ไปนั่งกิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียดาย ความรู้สึกดี ๆ ของใจ
