ได้โปรดอย่ายื่นมือของเธอมาให้ฉัน
ฉันเองรู้ตัวว่าฉันเลว
ก็ปล่อยให้ฉันยืนที่เดิมที่ก้นเหว
ไม่ควรต้องมาสนใจ
เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า
ฉันไม่กล้า จะฉุดไว้ เก็บมือนั้นกลับไป
อย่าให้ต้องเปรอะเปื้อนไปมากกว่านี้
ไปอยู่กับแสงเดือนแสงดาวที่สุดฟ้า แล้วเราไม่ควรพบกัน
เมื่อคนตั้งมากมายเขามองเธอกับฉัน ไม่ควรคู่กันเท่าไร
เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า
ฉันไม่กล้า จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย แต่เธอรู้บ้างไหมเธอ
ว่าบนฟ้าฉันคงไม่มีวาสนา
จะขึ้นไป ขึ้นไป ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไหร่ก็เท่านั้น
เก็บมือที่บอบบาง เก็บมือของนางฟ้า
ฉันไม่กล้า จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย แต่เธอรู้บ้างไหมเธอ
ว่าบนฟ้าฉันคงไม่มีวาสนา
จะขึ้นไป ขึ้นไป และฉันรู้ว่าฉันควรอยู่ตรงไหน
เพราะเธอแสนไกล ต่อให้ฉันรักเธอท่าไหร่ก็แค่รัก
รักคำเดียวเท่านั้น รักคำเดียวเท่านั้น
รักเพียงเธอมากมายสักเท่าไหร่
ไม่อยากจะพาฝัน ถึงฝั่งจะพาฝันถึงฝั่งเมื่อเรานั้นมันต่าง
มันห่างกันแสนไกล เธอก็รู้
