เสียงผู้คนตะโกนโหวเหวก พล่านวิ่งวนขวักไขว่
โน่นเวียนมานั่นเวียนไป พร่ำคำหวานปลอบโยน
ยืนงง งง บนตึกตั้งฉาก สุดปลายฟ้าชั้นบน
หัวใจจมกับความทุกข์ทน ทนไม่ไหวต้องตาย
หวนคำนึงถึงวันฟ้าดับ ปลายฝันหักยับลง
มีปัญหาแต่ไม่มีคน คนที่พอจะเข้าใจ
โดดลงมา โดดลงมา อยากขึ้นฟ้าหรือนรกขุมใด
ที่ ที่ มีแต่ความเข้าใจ ในอ้อมกอดแห่งอาจม
มืดเมื่อยเบื่อละล้าละลัง ความโง่ ถั่งถะถม จมโคลน
อยากลงไป อยากลงไป อยากลงไป สู่ความตาย
สู่ความตาย สู่ความตาย โง่
โดดลงมา โดดลงมา อยากขึ้นฟ้าหรือนรกขุมใด
ที่ ที่ มีแต่ความเข้าใจ ในอ้อมกอดแห่งอาจม
มืดเมื่อยเบื่อละล้าละลัง ความโง่ ถั่งถะถม จมโคลน
อยากลงไป อยากลงไป อยากลงไป สู่ความตาย
สู่ความตาย สู่ความตาย โง่
ยืนงง งง บนตึกตั้งฉาก สุดปลายฟ้าชั้นบน
หัวใจจมกับความทุกข์ทน ทนไม่ไหวต้องตาย
คือคนเลวโง่ชั่วตัวตน ไม่กังวลห่วงใคร
ทิ้งแม่พ่อญาติมิตรเสียใจ ตกตายตามทั้งเป็น
