เหมือนไม่ค่อยได้สน เหมือนไม่ค่อยได้มาใส่ใจ
ไม่แคร์เท่าไหร่นะ นายจะทำอะไร
ในวันนี้เราทำอะไร ก็ทำซะ
แต่ (ใน) วันที่แพ้ อ่อนแอไม่มีแรงใจ
บนทางเดินที่กว้างไกล อาจมองไม่เห็น
แต่เรารับรู้ด้วยใจ ไกลแค่ไหนจะมาหา
(เมื่อมือจับมือ) แม้ว่านานแค่ไหนก็ไม่เคยทิ้ง
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่าเราเป็นเพื่อนจริงใช่ไหม
(เมื่อมือจับมือ) ขออยู่เป็นของขวัญเนื่องในวันแพ้
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่านายคือเพื่อนแท้ เพื่อนตาย
เพราะทุกๆ ชีวิต มีอะไรให้เราต้องเจอ ทั้งเราทั้งนายนะ
วันเวลาผ่านเลย คำว่าเพื่อนไม่เคยผ่านไป เข้าใจไหม
แต่ (ใน) วันที่แพ้ อ่อนแอไม่มีแรงใจ
บนทางเดินที่กว้างไกล อาจมองไม่เห็น
แต่เรารับรู้ด้วยใจ ไกลแค่ไหนจะมาหา
(เมื่อมือจับมือ) แม้ว่านานแค่ไหนก็ไม่เคยทิ้ง
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่าเราเป็นเพื่อนจริงใช่ไหม
(เมื่อมือจับมือ) ขออยู่เป็นของขวัญเนื่องในวันแพ้
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่านายคือเพื่อนแท้ เพื่อนตาย
เพราะทุกๆ ชีวิต มีอะไรให้เราต้องเจอ ทั้งเราทั้งนายนะ
วันเวลาผ่านเลย คำว่าเพื่อนไม่เคยผ่านไป เข้าใจไหม
(เมื่อมือจับมือ) แม้ว่านานแค่ไหนก็ไม่เคยทิ้ง
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่าเราเป็นเพื่อนจริงใช่ไหม
(เมื่อมือจับมือ) ขออยู่เป็นของขวัญเนื่องในวันแพ้
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่านายคือเพื่อนแท้ เพื่อนตาย
เพราะทุกๆ ชีวิต มีอะไรให้เราต้องเจอ ทั้งเราทั้งนายนะ
วันเวลาผ่านเลย คำว่าเพื่อนไม่เคยผ่านไป เข้าใจไหม
(เมื่อมือจับมือ) แม้ว่านานแค่ไหนก็ไม่เคยทิ้ง
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่าเราเป็นเพื่อนจริงใช่ไหม
(เมื่อมือจับมือ) ขออยู่เป็นของขวัญเนื่องในวันแพ้
(เมื่อเรากอดคอ) เพราะว่านายคือเพื่อนแท้ เพื่อนตาย
เพราะทุกๆ ชีวิต มีอะไรให้เราต้องเจอ ทั้งเราทั้งนายนะ
วันเวลาผ่านเลย คำว่าเพื่อนไม่เคยผ่านไป เข้าใจไหม
