อยากจะนอน ให้หลบไปในความฝัน
เพราะรู้ว่าในนั้นฉันไม่เป็นอะไร
หยุดคิดสักทีให้ใจฉันได้หยุดพัก
เพราะฉันนั้นเหนื่อยล้า มาเต็มที
นอนไม่หลับแม้เพียงเสี้ยวคืน
เห็นแต่เธอ กลับยื่นใจฉันคืน
เมื่อไหร่จะเช้า ให้รอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์ และดวงดาว ไม่เคยช่วยใคร
เมื่อไหร่จะเช้า ให้รออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว
มองไปข้าง ๆ ความมืดมิดในคืนนี้
ใกล้ชิดกันเกินไป จนฉันกลัว
นอนไม่หลับแม้เพียงเสี้ยวคืน
เห็นแต่เธอ หยิบยื่นใจฉันคืน
เมื่อไหร่จะเช้า ให้รอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์ และดวงดาว ไม่เคยช่วยใคร
เมื่อไหร่จะเช้า ให้รออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว
ความเงียบของพระจันทร์ และดวงดาว ไม่เคยช่วยใคร
เมื่อไหร่จะเช้า ต้องรออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง เมื่อเธอไม่รัก
เมื่อไหร่จะเช้า ฉันรอต่อไปอีกไม่ไหว
ความเงียบของพระจันทร์ และดวงดาวไม่เคยช่วยใคร
เมื่อไหร่จะเช้า ต้องรออีกนานสักแค่ไหน
เมื่อต้องอยู่กับความจริง เมื่อเธอไม่รักฉันอีกแล้ว
เมื่อเธอไม่รัก ฉันอีกแล้ว
