เหงา ตรงหัวใจคล้ายเปื้อนฝุ่น ล่องลอยมาคลุม ไม่เว้นวัน
จะนานเท่าไหร่ล่ะจะหาย จะได้ออกไปจากหัวใจหมดเสียที
เหงา คอยตามไปไม่เคยห่าง คล้ายว่ามันเป็นเงาที่เคียงข้าง
รอวันและคืนที่จะพ้นจะผ่าน และยังคอยหวังจะมีไหมคนดี
ก็ฉัน อยู่กับความเหงาจนชิน
หัวใจช้ำ ๆ เจ็บมาซ้ำ ๆ ทุกที
ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา
แม้ว่าจะต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
ก็ชินแล้ว ที่จะเหงาอยู่ต่อไป
เฝ้าดูมันไปไม่เคยห่าง คิดว่าเป็นเพื่อนใจที่เคียงข้าง
คงไม่มีใครที่จะรู้ใจเรา เท่ากับความเหงาในใจที่ฉันมี
ก็ฉัน อยู่กับความเหงาจนชิน
หัวใจช้ำ ๆ เจ็บมาซ้ำ ๆ ทุกที
ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา
แม้ว่าจะต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป
ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา
แม้ว่าจะต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
ก็ชินแล้ว ที่จะเหงาอยู่ต่อไป
ก็ฉัน อยู่กับความเหงาจนชิน
หัวใจช้ำ ๆ เจ็บมาซ้ำ ๆ ทุกที
ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา
แม้ว่าจะต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
ก็ชินแล้วที่จะเหงาอยู่ต่อไป
ฉันก็เพิ่งจะรู้ว่า ความเหงาเป็นเพื่อนคอยพึ่งพา
แม้ว่าจะต้องทนเหงาอย่างเดียวดาย
ก็ชินแล้ว ที่จะเหงาอยู่ต่อไป
