นี่ลูกสาวใครหนอ ดูคิ้วคองามวิไล
มองแก้มนางช่างอิ่ม ดังรูปพิมพ์เอวไหล่
ดุจนางสาวไทยไม่ปาน
ยามเจ้าเดินดังหงษ์
พี่ยืนงง ตั้งนาน
ใบหน้ากลมรูปไข่ ดั่งเหมือนใครเค้าปั้น
เทพคงเสกสรรค์แม่นาง
ชำเลืองตาช้อย สักน้อยนิด
พี่อยากคิดแนบข้าง
แววตาช่างหวาน ให้ทานพี่บ้าง
พี่หลงรักนาง พี่หลงรักนาง ไม่จางจืดใจ
อยากจะทักคนสวย
พี่ไม่รวยขวยเขินไป
เห็นเธอทำปั้นปึ่ง พี่หยุดอึ้งเอียงอาย
คงตายแม้ไกลจากเธอ
ชำเลืองตาช้อย สักน้อยนิด
พี่อยากคิดแนบข้าง
แววตาช่างหวาน ให้ทานพี่บ้าง
พี่หลงรักนาง พี่หลงรักนาง ไม่จางจืดใจ
อยากจะทักคนสวย
พี่ไม่รวยขวยเขินไป
เห็นเธอทำปั้นปึ่ง พี่หยุดอึ้งเอียงอาย
คงตายแม้ไกลจากเธอ
