ไฟรางรางบนถนนเดิมเดิม
มันกลายเป็นไฟที่เป็นเชื้อคอยเติม
ให้ฉันยังจำจำแต่เธอจำแต่เธอ
เกิดเป็นเงาภาพเก่าสิ่งที่เราเคยทำ
ความเป็นเรา ที่เคยสร้างกันมา
เป็นวันเวลา ไม่มีค่าควรจำ
แต่แล้วทำไม ยังไม่ลืมยังไม่ลืม
และยังคงเศร้าซึม อยู่ในแสงไฟ
อยากสั่งตัวเอง ว่าอย่ายื้อมัน
อยากสั่งตัวเอง ว่าให้ลืมวันวานทิ้งไป
มองดวงไฟสั่งหัวใจให้ทำตาม
สั่งซ้ำซ้ำว่าอย่ารับรู้อะไร
จงลืมตาและมองเข้าไปในดวงไฟ
ให้มันพร่ามันลายจะได้ลืมภาพเดิมเดิม
ไฟรางรางบนถนนเดิมเดิม
มันกลายเป็นไฟที่เป็นเชื้อคอยเติม
ถึงแม้จะนานจะกี่ปีจะกี่เดือน
และมันยังย้ำเตือนอยู่ในหัวใจ
อยากสั่งตัวเอง ว่าอย่ายื้อมัน
อยากสั่งตัวเอง ว่าให้ลืมวันวานทิ้งไป
มองดวงไฟสั่งหัวใจให้ทำตาม
สั่งซ้ำซ้ำว่าอย่ารับรู้อะไร
จงลืมตาและมองเข้าไปในดวงไฟ
ให้มันพร่ามันลายจะได้ลืมภาพเดิมเดิม
ให้มันพร่ามันลายจะได้ลืมภาพเดิมเดิม
