เหมือนดินอันแห้งเหือด อีสานเลือดชโลมดิน
ชายสม-สมชาย สิ้น มลายดับลงกับกาล
เหมือนหนึ่งดังดวงแก้ว อันแวววับต้องดับขาร
ร้อยหมื่นแสนวิญญาณ จักโชติช่วงความเป็นไท
ความคิดอันเพริดแพร้ว โอ้ดวงแก้วสว่างใส
แสนหมื่นล้านน้ำใจ จักสืบทอดนิรันดร
หลับเถิดเพื่อนจงหลับ แม้นเพื่อนลับไร้กองฟอน
ภูซางเชิงตะกอน จักล้างเลือดเดือดชั่วกัลป์
ใฝ่หาประชาสิทธิ์ โอ้ชูวิทย์ต้องอาสัญ
แสนหมื่นอรพรรณ จักโหยแค้นทวีคูณ
ชูวิทย์ โอวาทวงษ์ จักยืนยงมิดับสูญ
ผองชนจักเทอดทูน สลักชื่อสถิตนาม
ขุนเขาต้องร้องไห้ ทั้งป่าใหญ่ต้องเกรงขาม
เสียงปืนก้องคำราม ร่างเพื่อนดิ้นลงบัดดล
อินทรีย์พญาครุฑ มันพรากฉุดความเป็นคน
หลับเถิดเพื่อนมากล้น จักลุกยืนตื่นขึ้นมา
อินทรีย์พญาครุฑ มันพรากฉุดความเป็นคน
หลับเถิดเพื่อนมากล้น จักลุกยืนตื่นขึ้นมา
ชูวิทย์ โอวาทวงษ์ จักยืนยงมิดับสูญ
ผองชนจักเทอดทูน สลักชื่อสถิตนาม
ชูวิทย์ โอวาทวงษ์ จักยืนยงมิดับสูญ
ผองชนจักเทอดทูน สลักชื่อสถิตนาม
